فرآیند الکترولیز بصورت استفاده از جریان الکتریکی برای اثر گذاری بر واکنش غیرخودبخودی تعریف می شود. روش الکترولیز را دانشمند فیزیکدان و شیمیدان انگلیسی مایکل فارادی مطرح کرد. او مشاهده کرد که هنگام عبور جریان برق از درون محلول یک ترکیب شیمیایی فلز دار یک واکنش شیمیایی در آن به وقوع می‌پیوندد. اجرای این آزمایش بعدها به کشف الکترون‌ها توسط جوزف جان تامسون در ۱۸۹۷ و دیگران انجامید و بار هر الکترون ^19-10×1.602 کولن تخمین زده شد. در آن زمان رابطه میان اتم و الکترون کشف نشده بود. در پروسه های زیادی از این مکانیزم استفاده می شود که از بین آنها می توان به تصفیه الکتریکی، الکتروسنتز و فرآیند کلرآلکالی اشاره کرد. عوامل مهم در این پروسه اوور پتانسیل، نوع الکترود، واکنش های همزمان در الکترودها و حالت عوامل واکنش گر هستند.